Richard Rhodes สำรวจประวัติศาสตร์บทบาท
ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักของสหราชอาณาจักรในการแข่งขันเพื่อพัฒนาระเบิดปรมาณู
Churchill’s Bomb: ประวัติศาสตร์ที่ซ่อนเร้นของวิทยาศาสตร์ สงคราม และการเมือง
เกรแฮม ฟาร์มเมโล
Faber & Faber: 2013. 9780465021956 | ISBN: 978-0-4650-2195-6
บริเตนและสหรัฐอเมริกา ซึ่งร่วมมือกันอย่างมีประสิทธิภาพในฝากถอนไม่มีขั้นต่ำฐานะพันธมิตรทางทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ได้ร่วมมือกันเป็นระยะๆ — และจากมุมมองของอังกฤษไม่เพียงพอ — ในการพัฒนาระเบิดปรมาณูลูกแรก เรื่องราวในฝั่งสหรัฐฯ ได้รับการบอกเล่ามากกว่าหนึ่งครั้ง ฝ่ายอังกฤษซึ่งไม่ได้สำรวจเมื่อเร็ว ๆ นี้ถูกจัดการโดย Graham Farmelo ใน Churchill’s Bomb
ผู้เขียน นักฟิสิกส์ ทำงานในอาชีพอันยาวนานของวินสตัน เชอร์ชิลล์
ตั้งแต่ปี 1901 เมื่อเชอร์ชิลล์เขียนจดหมายถึง HG Wells เพื่อแสดงความยินดีกับเขาในเรื่องความคาดหมาย ซึ่งเป็นงานสารคดีเชิงทำนาย จนถึงวาระสุดท้ายของเขาในฐานะนายกรัฐมนตรีในช่วงต้นทศวรรษ 1950 เมื่อเขา ผลักดันให้ระเบิดไฮโดรเจนของอังกฤษ Farmelo ทำได้ดีเป็นพิเศษในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเผยให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างแองโกล-อเมริกันที่ได้รับการปกป้องหรือไม่ชัดเจน
Winston Churchill ในการเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในเดือนตุลาคม 1941 เครดิต: EVERETT COLLECTION HISTORICAL/ALAMY
อังกฤษทำงานเกี่ยวกับระเบิดก่อนโดยสหรัฐอเมริกา อังกฤษอยู่ในภาวะสงครามมากว่าสองปีก่อนที่สหรัฐฯ จะเข้ามา และมีความกังวลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้กับการวิจัยยูเรเนียมของเยอรมนีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นอกจากนี้ นโยบายที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของบริเตนในการรับนักวิทยาศาสตร์ชาวยิวที่เป็นผู้ลี้ภัยซึ่งกำลังหนีจากพวกนาซีได้จัดหากลุ่มนักฟิสิกส์ที่มีแรงจูงใจสูงเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติการระเบิดของยูเรเนียมในช่วงเวลาที่นักฟิสิกส์ชาวอังกฤษส่วนใหญ่ทำงานเกี่ยวกับเรดาร์ อันที่จริง นักวิทยาศาสตร์ผู้ลี้ภัยเป็นคนแรกๆ ที่ได้แจ้งเตือนรัฐบาลอังกฤษถึงการวิจัยยูเรเนียมของเยอรมนีในครั้งแรก เช่นเดียวกับที่คู่หูในสหรัฐฯ ของพวกเธอได้เกณฑ์ให้อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ไปเตือนประธานาธิบดีแฟรงคลิน รูสเวลต์
อย่างไรก็ตาม ที่ปรึกษาด้านวิทยาศาสตร์ของยามเฝ้าประตูทั้งสองฝั่งของมหาสมุทรแอตแลนติกชะลอความก้าวหน้า ในกรณีของสหรัฐฯ ผู้ร้ายคือนักวิทยาศาสตร์ของรัฐบาลชื่อ Lyman Briggs Briggs ผู้อำนวยการสำนักงานมาตรฐานแห่งชาติได้เน้นย้ำถึงความลับมากเกินไปจนบันทึกการประชุมที่เขาได้รับจากคณะกรรมการ MAUD ซึ่งเป็นกลุ่มเจ้าหน้าที่ของอังกฤษที่ได้รับมอบหมายให้ค้นคว้าเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการสร้างระเบิดปรมาณู ซึ่งไม่ได้แจกจ่ายไปในตู้เซฟของเขา ในที่สุด บริกส์ก็ถูกย้ายไปข้าง ๆ และตู้เซฟของเขาเปิดออกเพื่อเปิดเผยสมบัติของมัน
Farmelo รายงานว่าในอังกฤษ ปัญหาร้ายแรงกว่าเพราะคนเฝ้าประตูคือ Frederick Lindemann ที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ส่วนตัวของ Winston Churchill ลินเดมันน์ไม่ค่อยเชื่อในระเบิด และไม่ว่าในกรณีใด ๆ คิดว่าควรสร้างในสหราชอาณาจักรหรือแคนาดา หากพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้
ณ จุดสำคัญในการเจรจาอย่างต่อเนื่องของเชอร์ชิลล์กับรูสเวลต์ ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2484 มีข้อความมาจากประธานาธิบดีสหรัฐฯ เสนอให้ประสานงาน “หรือแม้กระทั่งร่วมกันดำเนินการ” โครงการวางระเบิด ความคิดเห็นอย่างเป็นทางการของอังกฤษยังคงสนับสนุนการปรึกษาหารือระหว่างโครงการคู่ขนานกัน Farmelo ตั้งข้อสังเกต มากกว่าการทำงานร่วมกันเต็มรูปแบบ ด้วยความท้อแท้จากลินเดมันน์และที่ปรึกษาคนอื่นๆ เชอร์ชิลล์จึงตอบช้า เกือบสองเดือนผ่านไปก่อนที่เขาจะตอบบันทึกของประธานาธิบดี และถึงกระนั้นเขาก็ทำเพียงชั่วคราวเท่านั้น
สองเดือนนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง: โครงการของสหรัฐฯ ได้ขยายไปสู่ระดับอุตสาหกรรมอย่างเต็มรูปแบบในวันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2484 และในวันรุ่งขึ้น ญี่ปุ่นทิ้งระเบิดเพิร์ลฮาร์เบอร์ ทำให้สหรัฐฯ ตกตะลึงในการเข้าร่วมสงคราม ในไม่ช้า โครงการระเบิดปรมาณูก็ได้รับมอบหมายให้ดูแลกองทัพสหรัฐฯ คณะวิศวกร และไม่กี่เดือนต่อมา บัดนี้ได้เปลี่ยนชื่อเป็นโครงการแมนฮัตตัน โดยอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของนายพลวิศวกรรมขนาดใหญ่ พลวัต และไร้สาระชื่อ เลสลี่ ริชาร์ด โกรฟส์ นักสู้รบ แองโกลโฟบ
น่าแปลกที่ Groves และหัวหน้ารัฐบาลของเขา จักรพรรดิแวนเนวาร์ บุช แห่งวิทยาศาสตร์ กังวลมากกับการที่อังกฤษจะสนับสนุนการพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์หลังสงคราม เช่นเดียวกับที่พวกเขาทำเกี่ยวกับการแบ่งปัน ‘ความลับ’ ของระเบิด ในช่วงต้นปี 1943 Farmelo เขียนว่า Groves ปิดกั้นการมีส่วนร่วมของอังกฤษเกือบทั้งหมดหลังจากที่ Wallace Akers แห่ง Imperial Chemicals ได้รับเลือกให้ดำเนินโครงการของอังกฤษ ข้อตกลงลับของแองโกล–รัสเซียในการแบ่งปันอาวุธใหม่และในอนาคตทำให้ Groves และ Bush เสียหายมากขึ้นเมื่อพวกเขาทราบเรื่องนี้ แม้ว่า Farmelo จะโต้แย้งว่าเชอร์ชิลล์จะปฏิเสธข้อตกลงในทันทีหากเขาคิดว่ามันจะยุติความร่วมมือกับสหรัฐอเมริกา เมื่อถึงเวลาที่ความเข้าใจผิดทั้งหมดนี้คลี่คลาย ผู้นำอังกฤษก็ถูกฝังอยู่ในฝุ่นผงของการแข่งขันที่มีมูลค่าหลายพันล้านเหรียญของ Groves ไปจนถึงระเบิดของอเมริกาเกือบทั้งหมด
บางครั้งหนังสือของ Farmelo ก็สะดุดกับรายละเอียดทางเทคนิค ผสมพันธุ์พลูโทนิฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
